Złote wspomnienie Soboru

źródło: Plus Minus

Wawrzyniec Wspaniały na białym wierzchowcu, w prawnym dolnym rogu – a oś świata i obrazu wyznacza cyprysowy pień

źródło: Plus Minus

Józef II, patriarcha Konstantynopola. Pacholę trzyma wodze

źródło: Plus Minus

Na gniadym mule, w czarnej szacie – Kosma Medyceusz. Jak byśmy dziś powiedzieli – „inicjator i organizator szczytu”

Na trzech ścianach kaplicy malarz ukazał całą panoramę 
i kronikę polityczną ówczesnego chrześcijańskiego świata. Jak mógłby dziś wyglądać obraz przedstawiający posiedzenie G20 czy ONZ?

Prywatna kaplica Medyceuszy jest czymś zaskakującym i w pierwszym olśnieniu widz staje zdezorientowany. Wchodzi się bowiem do surowej bryły Pałacu Medyceuszy z gwarnej ulicy, zdominowanej przez potężne głazy parteru i rustykę pierwszego piętra. Także białoszare ściany wewnętrznego dziedzińca, a nawet wielkie schody ciągle jeszcze budują wrażenie srogiego wnętrza zamku. A tu nagle złociste puzderko. Kasetonowy sufit wisi nad głową złotą kratą. Podłoga lśni barwnymi marmurami i porfirem. Nic jednak nie przewyższy wspaniałości barw ścian, które błyszczą jak emaliowane wnętrze szkatułki i tak już pełnej migotliwych klejnotów. Kto w dzieciństwie wyobraził sobie Sezam, czuje się teraz jak spełniony Ali Baba.

Prezentacja insygniów władzy, szczegółów klejnotów, ozdób, rzędów końskich, detali ubiorów władców, patriarchy, kardynałów i dostojników świeckich, a nawet licznej służby dokumentuje bogactwo i hierarchię, a jednocześnie jest odpowiednikiem dzisiejszej fotografii prasowej z tendencją do przepychu. Tak błyszczą kolorowe magazyny żerujące na życiu celebrytów. Zarówno na ścianie starego pałacu, jak na stronie współczesnego czasopisma można policzyć diamenty i szafiry naszyjników. Jest jednak pewna różnica, co wiąże fresk z gotykiem...